گر چه گيتار ؛ به شکلی که امروزه آنرا ميشناسيم؛ ساز نسبتا جوانی است ؛ تاريخچه ی آن از هزاران سال قبل حکايت ميکند.ايرانيان ؛ عبری ها و برخی اقوام کهن ديگر نيز دارای آلات موسيقی زهی بوده اند که توسط مضراب نواخته ميشدند ؛ و در سال ۷۱۱ يعنی در جريان اشغال اسپانيا توسط مورها سازی به نام ربک وارد اين سرزمين شد.
طی سالهای بعد گيتار دستخوش تغيراتی شد تا اينکه بالاخره در اواخر قرن ۱۸ به شکل امروزی آن کهدارای ۶ سيم ميباشد درآمد. حتا کمی قبل ؛ در قرن ۱۷ گيتارهای متداول کوچکتر و دارای ۴ يا ۵ سيم بودند.
در اوايل قرن ۱۹ ؛ شخصيتهای برجسته ی متعددی در اسپانيا و ايتاليا ظهور کردند که جهت معرفی گيتاربه عنوان يک ساز ارکستری معتبر از هيچ کوششی دريغ نکردند.مهمترين اين افراد فرناندو سور بود ؛ که در سال ۱۷۷۸ در بارسلون اسپانيا متولد شد…
سور ؛ که در سال ۱۸۳۹ درگذشت ؛ تمام زندگی خويش را صرف اجرای کنسرت؛ تدريس و همچنين ساخت صدها اثر باارزش برای گيتار نمود. لقب او بتهوون گيتار است.از ديگر شخصيتهای ممتاز و معاصر سور ؛ ديونيزيو آگوادو بود. وی متولد سال ۱۷۸۴ در مادريد اسپانياو متوفی به سال ۱۸۴۹ ميباشد. قطعات کوتاه و تمرينهای جذاب متعددی از خود به جا گذاشته است.
ديگر شخصيتهای برجسته ی همدوره با سور عبارتند از :فرديناندو کارولی ؛ متيو کارکاسی و مايورو جوليانی .همه ی انها اساتيدی بودند که موجب استغنای گنجينه ی گيتار شدند .
متاسفانه پس از اين دوره از محبوبيت گيتار کاسته شد و اين عدم محبوبيت ادامه يافت تا اينکه سرانجامدر اواخر قرن ۱۹ به همت فرانسيسکو تارگا و اگوستين باريوس ؛ گيتار دگر بار ارزشهایوالای خود را بازيافت.در قرن ۲۰ هم راه اين بزرگان توسط دو نفر ادامه يافت : ميگويل لوبت و اندره سگوويا .
مخصوصا سگوويا ؛ که در طی ۷۰ سال تلاش خستگی ناپذير؛ چنان اعتباری به گيتار بخشيد که امروزه اين ساز ؛ به يک ساز کلاسيک کاملا جدی بدل شده است.
از نوازندگان برجسته ی امروزه هم ميتوان به نامهای زير اشاره کرد :آليريو دياز؛ جان ويليامز ؛ جوليان بريم ؛ پپه رومرو و …..
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر